رژیم بشار اسد با تکیه بر کمکهای مالی و لجستیکی رژیم جمهوری اسلامی ایران به کشتار مردم سوریه ادامه می دهد

رژیم بشار اسد با تکیه بر کمکهای مالی و لجستیکی رژیم جمهوری اسلامی ایران به کشتار مردم سوریه ادامه می دهد

باگذشت بیش از دوماه از آغاز جنبش اعتراضی بی سابقه علیه رژیم سوریه وبا وجود دستورات به ظاهر رسمی بشار اسد برای توقف کشتارها ،اما مردم بی دفاع این کشور همچنان روزانه تلفات سنگینی را متحمل می شوند.
از هنگام روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی درایران ، رژیم سوریه سالانه بیش از یک میلیارد دلار نفت بلاعوض از ایران دریافت می کند. علاوه براین انواع تجهیزات نظامی و لجستیکی چه برای ارتش سوریه و چه حزب الله لبنان از ایران تأمین می شود. همزمان با اوج گیری اعتراضات مردم سوریه ، رژیم ایران نیز به تکاپو افتاد تا این تنها حامی خود درمنظقه را سرپا نگهدارد. از آن پس رفت و آمد های سپاه پاسداران به سوریه بیشتر شده و افزایش کمکهای بلاعوض رژیم ایران به سوریه باعث دلگرمی بشاراسد برای تداوم کشتار مردم سوریه گردیده است.

در روزهای گذشته بخاطر اعتراضات گسترده جهانی برعلیه این جنایات ،عدنان محمود وزیر اطلاعات سوریه اعلام کرد برای خروج از بن بست در مذاکرات ملی و رفع بحران ارتش به یک عقب نشینی تدریجی از مناطق بانیاس در شمال غرب و سایر مناطق در حال اعتراض وبپا خاسته سوریه دست می زند. این گفته ها فقط در حد حرف باقیماند و بیشتر بخاطر جلوگیری از گسترش تظاهرات دراین کشوربود.

باوجودیکه طرح رژیم سوریه برای عقب نشینی فقط بیرون بردن تانکها از مناطق درگیری بود اما هنوز درعمل تانکها روزانه در دمشق ، حمص ، بانیاس و سایر مناطق سوریه به کشتار ادامه می دهند.
هم اکنون روزانه هزاران نفر تلاش می کنند تا از طریق مرزهای لبنان از سوریه بگریزند. باوجودیکه تعداد زیادی از فراریان زن و کودک هستند اما رژیم سوریه شرمی ندارد تا تمام آنهارا به رگبار مسلسل ببندد.

خبرگزاریهای رسمی تعداد کشته های اخیر در سوریه را ۷۰۰نفر و بازداشتیها را هزاران نفر گزارش کرده اند.اتحادیه اروپا و آمریکا تاکنون محتاطانه اقدامات سوریه را محکوم کرده و به جز چند مورد تحریم سمبلیک ممنوعیت ورود رهبران سوری به اتحادیه اروپا کار جدی دیگری انجام نداده اند. درواقع برای آمریکا و اتحادیه اروپا اهمیتی ندارد که مردم سوریه در چه شرایطی به سر می برند و چگونه بدست این رژیم ضد مردمی روزانه به خاک وخون کشیده می شوند. آنچه برای آمریکا و اتحادیه اروپا مهم است ، همانطورکه در تونس و مصر شاهد بودیم ، اینکه چه کسی جایگزین دیکتاتورقبلیمین خواهد شد، یا شاید در اثر تحولات بعدی خدشه دارشود!!

اگرجز این ملاحظات باشد کشتار در سوریه و ایران تا هرزمانی که ادامه یابد قطعنامه های آنان ازحد موضع گیریهای رسمی و کمرنگ و دیپلماتیک فراتر نخواهد رفت. آنها هنگامی وارد درگیری جدی با دیکتاتورها می گردند وبه ظاهر از اپوزیسیون این قبیل کشورها به حمایت بر می خیزند که مطمئن شوند نیروی جایگزین دیکتاتور قبلی بطور کامل در خدمت آنها می باشد. هر آینه این شرایط فراهم شود ، آنوقت سیاستی را اتخاذ می کنند که درگذشته در مقابل صدام حسین در عراق و هم اکنون دربرابر دیکتاتور لیبی پیش گرفته اند.